زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اخصیت مشروطه خاصه از مرکبات دیگر





اخصیت مشروطه خاصه از مرکبات دیگر یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای اخص‌بودن قضیه مشروطه خاصه از سایر قضایای موجهه مرکبه است.


۱ - توضیح اصطلاح



مشروطه خاصه، همان مشروطه عامه است که به «لا دوام به حسب ذات» مقید شده است؛ مانند: «بالضرورة کل کاتب متحرک الاصابع مادام کاتباً لا دائماً» و «لا دائماً» اشاره است به سالبه مطلقه عامه؛ یعنی «لا شیء من الکاتب بمتحرک الاصابع بالفعل».
قضیه مشروطه خاصه، اخص از بقیه موجهات مرکبه است، چون نسبت محمول به موضوع در مشروطه خاصه ضرورت است، اما در بقیه یا دوام است یا فعلیت و یا امکان، و نسبت ضرورت، اخص از همه اینهاست؛ بنابراین مشروطه خاصه اخص از همه موجهات مرکبه دیگر است.
[۱] قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۰۶.
[۲] قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۱۰.
[۳] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۱۷۹.


۲ - پانویس


 
۱. قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۰۶.
۲. قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۱۰.
۳. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۱۷۹.


۳ - منبع



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اخصیت مشروطه خاصه از مرکبات دیگر»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۰/۲۸.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.